3.019Km σε 447 ημέρες

Ουάου... Ποιος θα το περίμενε! Ενώ βρωμοκοπάει ο τόπος τσουρεκίλα απο τα ξημερώματα εγώ έκανα τα τελευταία μου χιλιόμετρα για αυτή τη χρονιά. 3.037Km σε 447 ημέρες (~15 μήνες) με ένα μέσο όρο 6,8Km/ημέρα. Ελπίζω το '10 να πάρω και μια κούρσα και να τα καταπίνω για πλάκα τα χιλιάρικα.

WTF?

Όταν η απλή προπόνηση συντήρησης ενός χομπίστα είναι για σένα υπερπροσπάθεια υπάρχει πρόβλημα; Μάλλον! Διαδρομή που άλλοι βγάζουν σε 2,5 ώρες εγώ την έκανα σε 4. Πρώτη φορά βέβαια αλλά δε νομίζω να πέσω κάτω από τις 3 ώρες. Δε βοηθά και το ποδήλατο... H περιμετρική διαδρομή ήταν πάνω από: Ηλιούπολη, Υμηττό, Βύρωνα, Καισαριανή, Ζωγράφου, Παπάγου, Χολαργό, Αγία Παρασκευή, Γλυκά Νερά, Παιανία, Καρελλά, διάσχιση του Υμηττού από ανατολικά στα δυτικά, Αργυρούπολη και επιστροφή στην Ηλιούπολη.

Συνολική απόσταση: 52Km | Συνολικό υψομετρικό ανάβασης:2.914m
Χρόνος ποδηλασίας 4:01:46 | Διάρκεια διαδρομής: 6 ώρες
Μέση ταχύτητα: 12,8km/h | Μέγιστη ταχύτητα: 68.75Km

Ξεκίνησα στις 15:00. Μέχρι να φτάσω στην ανατολική πλευρά και στην Παιανία είχε νυχτώσει αφού μέχρι εκεί μου πήρε 3 ώρες. Οπότε στις 18:00 κουμπώνω τα φώτα και αρχίζω την ανάβαση. Βαθύ σκοτάδι και ανέβαινα έχωντας αριστερά μου τρία φωτεινά σημεία. Τον αεροδιάδρομο του Ελ. Βενιζέλου, το Κορωπί και το Ελληνικό. Με το που έφτασα στο μικρό οροπέδιο στα 700μ έβαλα το αντιανεμικό και άρχισα τη κατάβαση της δυτικής πλευράς. Ταχύτητα δε μπόρεσα να δω αλλά πήγαινα κομμάτια μιας και ξέρω απ'έξω αυτη τη διαδρομή με ορατότητα 15-20 μέτρα. Όλη την υπόλοιπη διαδρομή την έβγαλα με το jersey και μια βερμούδα. Ούτε κολάν ούτε τίποτα. Δεκέμβρης, κρύο και γρίπη σου λένε μετά! Πατώντας στην αρχή της διαδρομής μεταφέρεστε στο wikiloc για περισσότερες πληροφορίες.

Firehoax is up and running!

Από τότε που αναβάθμισα το Firefox στην έκδοση 3.5.x έχασα τη δυνατότητα του auto login στις σελίδες που ήθελα. Μιας και έχω γίνει τρελός φορουμάκιας πια, αυτό ήταν αρκετά εκνευριστικό! Δοκίμασα τα πάντα χωρίς τύχη και έκανα συνεχώς τα update του firefox. Πάνω που απελπιζόμουν και προσπαθούσα να μπω στο τριπάκι του να μεταφερθώ στον παλιό καλό Opera, ...ήρθε προχτές το μαγικό update! Επιτέλους το auto login επανήλθε. Παρά την ευτυχή αυτή εξέλιξη δε θα αφήσω στην άκρη το Opera γιατί από το λίγο που ξαναήρθα σε επαφή μαζί του, μου θύμισε το αρχαίο ρητό της Γλυκερίας...

«γιατί τα module μνήμης δεν είναι πετσετάκια, να παίρνω με τη σέσουλα να ανοίγω firefoxάκια»

Με ποδήλατο στον Έβρο

Been there, done that!

Μπήκε και σε αεροπλάνο λοιπόν για να με συνοδέψει σε 500Km πολλαπλών διαδρομών. Φοβερή εμπειρία και τρομερές εικόνες. Στα link θα βρείτε info και photo για το πώς να βάλετε ποδήλατο σε αεροπλάνο και πώς να περάσετε καλά ποδηλατώντας στον Έβρο. Οι διαδρομές είναι περασμένες και στο bikely. Δυστυχώς το location για Ελλάδα έχει μόνο Αθήνα και Θεσσαλονίκη οπότε είναι misplaced η περιοχή.

no name mp3 player upgrade

Μετά από μια δυναμικά καθοδική πορεία, συνεχώς επιταχυνόμενη και ανεμπόδιστη η σύγκρουση με το έδαφός ήταν μοιραία. Μοναδική απώλεια ένας διακόπτης. Το player ήταν φίλου ο οποίος με δωροδόκησε με μια σοκολάτα για την άμεση επισκευή του. Έτσι προχώρησα δίχως άλλο, σε δραστική μείωση βάρους με αφαίρεση του διακόπτη power on and lock και παράκαμψης του κυκλώματός του. Επανασυγκόλληση του μεγαφώνου και επίτευξη στήριξης πλαισίου με 2 μόνο βίδες. Καλή ακρόαση zaf!

To serve and protect ?

Κοι

Σήμερα το πρωί λόγω της ψυχοσωματικής κατάπτωσης που μου έχει προκαλέσει ο H1Ν1 (ή απλό κρύωμα) που πρόσφατα κόλλησα, είπα να μη πάρω το ποδήλατο για τις δουλειές μου. Έτσι ζήτησα απο το Bro να με πετάξει με τη μηχανή. Ντύθηκα καλά και με foul face κράνος για να μη ξανατρέχουν οι μύξες που μόλις είχαν σταματήσει... Ο Bro το ίδιο, όπως πάντα άλλωστε. Ψάχνοντας στα τυφλά λοιπόν την κάθετη οδό στη Λ. Βουλιαγμένης μας κορνάρουν και σταματάμε στην άκρη. Έρχεται ο ένας από δεξιά και αρχίζει να λέει κάτι και τη στιγμή που τον κοιτάγαμε να δούμε τι θέλει έρχεται ο άλλος από αριστερά, με αγκαλιάζει και αρχίζει να βάζει τα χέρια του μέσα στις τσέπες μου. Τρόμαξα τόσο που πήγα να πέσω από τη μηχανή. Του αρπάζω τα χέρια και του λέω όσο πιο δυνατά και αγανακτισμένα με άφησε ο κλειστός μου λαιμός "Εεε... Τι κάνεις εκεί;". "Έχετε πρόβλημα;" απαντά προσπαθώντας να με ξαναχουφτώσει. Σάστισα αλλά τι να του πρωτοπώ; Μόλις τότε κατάλαβα ότι ήθελε απλά να με ψάξει και τον άφησα να χαρεί. Αρχίσανε τις ηλιθιότητες του υπερμπάτσου περί κατοχής παράνομων ουσιών και άλλες βλακείες και ζήτησαν να βγάλουμε κράνη, τσαντάκια και και και... Εγώ άρχισα να γδύνομαι στη μέση της Λ. Βουλιαγμένης (μέχρι και μπλούζες) και ο Bro το ίδιο σηκώνοντας και τα χέρια ψηλά σαν τις ταινίες. Όταν κατάλαβαν οτι τους δουλεύαμε μας ζήτησαν να σταματήσουμε και μάλιστα μας κατέβασαν μόνοι τους τα χέρια μας γιατί τράπηκαν το κόσμο. Η τρεις μηχανές ήταν στοιχισμένες στην άκρη της λεωφόρου (τόσο μυαλό είχαν) χωρίς αλάρμ ή κάποια προειδοποίηση για τους άλλους οδηγούς. Ένας τρελάρας να πέρναγε γρήγορα, θα γινόμασταν λεκέδες! Είχαν να με σταματήσουν γύρω στα 3 χρόνια και δε θυμόμουν πως είναι να αντιμετωπίζεις μπάτσο. Ε είναι το ίδιο άθλιοι... Ιδικά τον έναν τον λυπήθηκα γιατί είχε κάποια πληγή στο δάκτυλό του και το είχε τυλίξει με μαύρη μονωτική ταινία. Πήγα να του πω "ρε φίλε έχουμε τραυμαπλάστ στη μηχανή, να σου δώσω;" αλλα τσάμπα θα χάλαγα το σάλιο μου... Με τα πολλά πολλά δώσανε τα στοιχεία μας στο κέντρο το οποίο τα πέρασε μέσα απο 32Κ modem σε πάνω από 2 εκατομμύρια servers, satellite links, νευρωνικά δίκτυα, FBI, CIA, NSA, όπως και ένα αντίγραφο στον Γιούρι Γκέλερ. Μη μπορώντας όμως να περιμένουν τα αποτελέσματα μας άφησαν τις ταυτότητες και πήγαν να φύγουν... Τότε λοιπόν αφού τελείωσε το "έργο" τους, ρώτησα αν ήξεραν την οδό που ψάχναμε... "Λυπάμαι, δε γνωρίζω καθόλου, πρέπει να φύγουμε γιατί έχει γίνει ληστεία, δε μπορώ να σας βοηθήσω." Και φύγαν να φάνε τη σακούλα με τα ντόνατ που κρεμόταν στη μηχανή του, πριν κρυώσουν. "To serve and protect?" ούτε ένα στα δυο δε πέτυχαν. Τους κορόιδευα που τους κορόιδευα στα μπλόκα που πέρναγα με το ποδήλατο, τώρα θα ουρλιάζω κιόλας! Α-Θ-Λ-Ι-Ο-Ι !

music in OSTs

Πολλές φορές κάποια τραγούδια είναι απλά συμπαθητικά. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όμως η χρήση τους με συγκεκριμένο οπτικό υλικό δημιουργεί ένα αποτέλεσμα εξαιρετικό. Έτσι εδώ και λίγο καιρό μαζεύω info για τραγούδια που ακούγονται μέσα σε σειρές και ταινίες και κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Όποτε βρίσκω κάτι καινούργιο θα ανανεώνω τη λίστα με τα νεότερα στην αρχή της. Περισσότερες πληροφορίες στο soundtrackinfo.

Fleetwood Mac – The Chain

Heroes season 3 episode 18 "Exposed"

John Licht - More Love
Dexter season 2 episode 6 "Dex Lies, and Videotape"

The Lettermen - Look Behind You Look At Me (cover) Jerry Capehart - Look Behind You, Look At Me
Final Destination 3 (2006)

Bruce Lash - Lithium (cover) Nirvana – Lithium (not released, available from my space)
Marley and Me (2008)

Crosby Stills And Nash - Our House
The Simpsons episode "Milhouse of Sand and Fog"

Phantom Planet – California
The Simpsons episode "Milhouse of Sand and Fog"

Maximo Park - 500 Miles (cover) The Proclaimers - I'm Gonna Be (500 Miles)
chainreactioncycles.com commercial video

Fascinoma - I'm Walking This Road Because You Stole My Car (Don't Go) (not released, available from my space)
American Dad November 02, 2008 Season 4 Episode 62 "Choosy Wives Choose Smith"

Three Dog Night - One
Family Guy episode "Brian Wallows And Peter's Swallows"

Happy Birthday Scott! 1Year/1.986Km

Σαν σήμερα το αγόρασα και άρχισα τις βόλτες. Σιγά σιγά στην αρχή, με καλή πρόοδο στη συνέχεια. Τη πρώτη μέρα που το πήρα (Παρασκευή βράδυ) έκανα μια βόλτα 4~5Km σε ομαλή άσφαλτο χωρίς ανηφόρες. Απλά τα έφτυσα. Η καρδιά βροντούσε, τα αυτιά σφύριζαν, μύξες και πόδια παράλυτα! Σήμερα για να με βρείτε στην ίδια θέση θα πρέπει να προσθέσετε ένα μηδενικό στο τέλος και να αλλάξετε την άσφαλτο με χώμα και κλίσεις 10%. 1.986Km σε ένα χρόνο λοιπόν. Είπα να βγω να τα κάνω 2.000 αλλά βαρέθηκα. Από τα παραπάνω χιλιόμετρα το 52% ήταν σε χώμα! Καθόλου κακή σχέση, αν αναλογιστεί κανείς ότι για κάποια περίοδο πήγαινα και δουλειά, κάνοντας 22Km. Για δώρο του ετοιμάζω νέους τροχούς αποκλειστικά για χώμα με DT Swiss 4.2D.
Ένα ποδήλατο που αποδείχτηκε λίγο κάτω του μετρίου ως entry level στο XC αλλά με μύησε στη σύγχρονη ποδηλασία ανοίγοντάς μου τα μάτια. Ελπίζω μέσα στο 2010 να μπορέσω να πάρω ένα All-Mountain με 2Κ€ χωρίς να το μετανιώσω παααρα πολύ…

O R2-D2 στη πλατεία μου!

Ή αλλιώς... "ρομποτικός κάδος διαχείρισης απορριμμάτων". Η πλατεία μου έγινε πολύ ευρωπαϊκή. Εδώ και καιρό σκάβανε, αλλά δε φανταζόμουν ότι θα στήνανε κάδο ρομπότ! Το επισκέφτηκα σήμερα. Δεν ανοίγει με το που πας κοντά βέβαια αλλά πρέπει να σηκώσεις το χέρι σου. Οι φωνητικές εντολές που σου δίνει είναι τόσο δυνατές που απλά χέζεσαι πάνω σου! Νομίζεις πως είναι ζωντανό και θα σε καταπιεί! Το σύστημα αυτό με κόστος 80.000€ απορροφά όγκο απορριμμάτων 30-40 κοινών κάδων και επιτυγχάνει συμπίεση στο 80% της αρχικής τους μάζας. Ο κάδος είναι κατασκευασμένος από ατσάλι και έχει πολύ μεγάλες αντοχές σε φθορές και στις καιρικές συνθήκες. Το ύψος του είναι περίπου 10 μέτρα, έχει αυτόματη πυροπροστασία και αντέχει σεισμούς μέχρι και 12 ρίχτερ. Λιπαίνεται και απολυμαίνεται μόνος του με ειδικά υγρά και είναι συνδεδεμένος με την ύδρευση και την αποχέτευση για να πλένεται και να διοχετεύει τα υγρά που προκύπτουν μετά τη συμπίεση των απορριμμάτων. Μόλις φτάσει στο 100% της χωρητικότητας του, ενημερώνει με SMS, την υπηρεσία καθαριότητας, οπότε και ειδικό απορριμματοφόρο αναλαμβάνει να τον αδειάσει. Ιδικός ογκομετρικός αισθητήρας ανιχνεύει τη παρουσία ανθρώπου και ανοίγει αυτόματα με ταυτόχρονη έναρξη φωνητικών εντολών. Είναι της εταιρείας ρομποτικής και συστημάτων αμυντικής τεχνολογίας "Soukos Robots" που εδρεύει στη Λάρισα. Η αναφερόμενη εφεύρεση είναι ελληνική και έχει κατοχυρωθεί παγκοσμίως με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας υπ’ αριθμό 1005724. Είναι τόσο ελληνικό που διαθέτει και δύο αυτόματες ρομποτικές ζαρντινιέρες για την αποτροπή στάθμευσης αυτοκινήτων. Καλή εφεύρεση για δικαιολόγηση μιας αξιοπρεπέστατης μίζας και επιδότησης! Δε βλέπω όμως και πολλούς να περπατάνε ως εκεί για να πετάξουν τα σκουπίδια τους…

Siemens CL-110 / Γερμανική Υπεροχή

Να μη ξεχάσω να πάρω τηλέφωνο τη πολυαγαπημένη μου forthnet και να ζητήσω καμιά δεκαριά RMA codes γιατί έχω μαζέψει όλα τα crapomodem τους και θέλω να τους τα επιστρέψω. Το 3o κολλημένο μέσα σε 4-5 μήνες... Όποτε χάλαγε έπαιρνα από κανένα γνωστό και βολευόμουν... Που να μπλέξεις με ISP να σου φέρουν άλλο; Ή μήπως θα δώσεις λεφτά για να αγοράσεις δικό σου; Άσε ρε... Οι γνωστοί με τσάμπα modem όμως τελειώσανε! Τώρα πρέπει να αντιμετωπίσω το θηρίο του Customer Support στο τηλέφωνο! Παρεμπιπτόντως αν περισσεύει σε κάποιον κάνα ADSL2+ ας το πει!

Ιερή των Αρκάδων Κορυφή

Μέσα στο κλίμα των non-stop διακοπών είπα να ξεφύγω για άλλες δυο τρεις μέρες... Έλα που μου βγήκε σε δυο εβδομάδες και δε ξεκόλλαγα για γυρίσω στο μπουντρούμι! Τελείωσαν όμως τα χάρτινα ανάποδα έψιλον και έπρεπε να επιστρέψω μόνο και μόνο για να σχεδιάσω την επόμενη απόδρασή μου! Περισσότερες πληροφορίες και photo στο cyclist-friends.gr μιας και η όλη περιπέτεια ήταν ποδηλατική! Κάτι που δεν ανέφερα εκεί όμως είναι τα ολόφρεσκα κουλούρια του Καρβέλα! Ενός φανταστικού φούρνου στο κέντρο της Μεγαλόπολης!


View Larger Map

Πάμε Μουσείο;

Για να μου μπει καλά ο μήνας, είπα να πάρω μια γερή δόση πολιτισμού και πήγα στο μουσείο της Ακρόπολης. Αγαπημένο έκθεμα ο τρισώματος δαίμονας (570 π.Χ.) στα δεξιά του πώρινου αετώματος του ναού της Αθηνάς. Μέχρι εκεί όμως γιατί δε σκαμπάζω και πολλά από τέχνη. Να πω όμως αυτό που σκαμπάζω; Εντελώς λάθος έκθεση των αγγείων και καλά κρυμμένες λεζάντες. Ειδικά στο ισόγειο. Πιο το νόημα της ανάρτησης λεζάντας στα 2,20m και με βάθος 25cm, ή σε ύψος 30cm και βάθος πάλι 25cm πάνω και κάτω από ράφι αντιστοίχως; Ακόμα και εκεί που οι ταμπέλες άρχιζαν να γίνονται βολικές και ευανάγνωστες, άλλαζαν τοποθέτηση στα επόμενα εκθέματα και έψαχνες να τις βρεις. Σαν κτήριο από την άλλη δε έλεγε και πολλά. Κατασκευή από σκυρόδεμα και κρύσταλλο στο μεγαλύτερο μέρος της με μαρμάρινο δάπεδο χαμηλής ποιότητας το οποίο δύσκολα θα αντέξει το πλήθος των επισκεπτών. Πολύ σωστός και καλά κρυμμένος εξαερισμός αλλά η τοποθέτηση των INOX επικαλύψεων πολύ πρόχειρη και με βουλιάγματα από υπερβολική πίεση. Η εγκατάσταση της οπτικοακουστικής παρουσίασης δεν αξίζει ούτε ματιά να της ρίξεις. Μου άρεσε η ένταση και η επιλογή του σταθερού και χαλαρωτικού μουσικού χαλιού και το φοβερό bar-restaurant με εκπληκτικό service ξενοδοχειακού ύφους και επιπέδου. Οι τιμές λογικότατες με το φραπεδάκι στα 2,20. Αξίζει δηλαδή να πληρώσεις 1 ευρώ είσοδο και άλλα 2,20 και να πας καρφωτός να απολαύσεις τη θέα.

Το 2015 θα είμαστε έτοιμοι!

Το 2015 έτοιμοι οι αυτοκινητόδρομοι της Αττικής. Το είπε σήμερα ο wannabe (βλ. 1997) Πρόεδρος. Τέρμα πια αυτό το οπτικό αίσχος του Υμηττού. Ο τεράστιος αυτός όγκος άχρηστου χώματος και διάσπαρτων ογκόλιθων θα μετατραπεί σε μια υπερσύγχρονη αττική πίστα. Τέρμα πια οι καταπονήσεις στα φρένα και τα intercooler. Τα τετράλιτρα καμάρια μας θα μπορούν να ξεχύνονται ελεύθερα στα 70Km αγνού αυτοκινητόδρομου. Οι μακροχρόνιες σπουδές του επίτιμου διδάκτωρ Βοστώνης Γιώργου Σουφλιά ως πολιτικός μηχανικός μαζί με την αδιαμφισβήτητη παιδεία του και το διορατικό του πνεύμα θα μας οδηγήσουν στη πραγμάτωση αυτού του οράματος. Απο τη Λάρισα είναι όμως (βλ. Λαζόπουλος) τι περιμένεις;

Πήγαμε και Λουτράκι

Και Λουτράκι λοιπόν. Ξεσήκωσα και άλλους δύο να πάμε με ποδήλατα, με απώτερο σκοπό να επισκεφτούμε και τη λίμνη της Βουλιαγμένης. Η Bock όμως είχε άλλα σχέδια. Από λάστιχο και δική μου αργοπορεία φτάσαμε και στο σταθμό 5 λεπτά μετά την αναχώρηση του προαστιακού, οπότε περιμέναμε και άλλη μια ώρα για το πανάθλιο μικρό βαγόνι. Αναγκαστήκαμε να στριμώξουμε τους εαυτούς μας και τα τρία μας ποδήλατα στη πόρτα μετακινώντας τα μπρος πίσω σε κάθε στάση μέσα από βλέμματα δυσανασχέτησης, άλλων επιβατών.

Μπύρα, μπάνιο και ήλιος το τρίπτυχο του Λουτρακίου. Στα (+) οι πολλοί BMXάδες της πόλης οι οποίοι δίνουν ένα πιο έντονο ρυθμό ανάμεσα στα μπάνια της 3ης ηλικίας και στο τζόγο των Golden Boys. Διάσημη ατάκα όταν υπήρχε πτώση το "πολύ καλή επιλογή ρε!" Στα (-) οι υπεράριθμες σούπερ γιαγιάδες (Super Gran 1986, μπάι δε γουέι) με τα πολύχρωμα σκουφάκια τους να επιπλέουν σα σημαδούρες μες το νερό. Άκρως θαρραλέες και ενεργητικές με στόχο τη πάταξη των εγκλημάτων με μπαλάκι. Διάσημη ατάκα το: "κόψτο τώρα μη γίνει το αγίνωτο!" Στην επιστροφή χάσαμε και πάλι για λίγο το προαστιακό. Ευτυχώς το ίδιο βράδυ βρήκα θαλπωρή σε οπεν μπάρ συνεδρίου που οργάνωσε "σωστή" φίλη.

Διαολεμένε φούρνε, δε μου'κανες τη χάρη!

Πάω στους πυροσβέστες και είπα να τους γλυκάνω με ένα κεκάκι, αλλά δε πέτυχε! Δε πειράζει όμως... Η καπνιά φρόντισε να μην έχουν γεύση απόψε. Θα το φάνε και θα πούνε και ευχαριστώ! Θα κανονίσουμε επίσης και τα περί της αυριανής εκδρομής με ποδήλατα στο εξωτικό Λουτράκι. Δυστυχώς τα σχέδια για την Εύβοια ναυάγησαν, ("κάηκαν" καλύτερα...) αλλά κάποια στιγμή θα το κάνω και αυτό!

Και τα καλύτερα έρχονται...

Σήμερα Σάβαττο, είπα να ξυπνήσω και να αρχίσω δυναμικά τη μέρα, αλλα μπά... Το περιεργο πορτοκαλί φως που έμπενε στο δωμάτιο με εκανε να υποψιαστώ μαλακία... Άνοιξα TV και είδα τα αίσχη... Φωτιά σε Γραμματικό, Βαρνάβα, Μαραθώνα και Σταμάτα. Ισα ισα πρόλαβα να κάνω ποδήλατο στο Γραμματικό και στο Ραμνούντα... Αυτό αντίκρυσα το πρωί απο το μπαλκόνι...

Μας τρώνε τον Υμηττό

46 οικογένειες αμόρφωτων, απολίτιστων, άξεστων, απαίδευτων, ακαλλιέργητων και αγροίκων στρατιωτικών θα μου φάνε τον Υμηττό! Αρχές Αυγούστου είδα με τα ίδια μου τα μάτια τα αίσχη τους και εχτές γίνανε και νόμιμα.

Ο Α.Ο.Ο.Α. στη σελίδα του λέει:
"Σκοπός του ΑΟΟΑ είναι η κάλυψη της κοινωνικής ανάγκης για στέγαση με κύρια κατοικία των Αξιωματικών και Ανθυπασπιστών των Ενόπλων Δυνάμεων που είναι μέλη του Οργανισμού."

Έτσι και εγώ λέω από εδώ: "Σκοπός μου είναι η κάλυψη της κοινωνικής ανάγκης προς τον αφανισμό και εξόντωση όλων των Αξιωματικών και Ανθυπασπιστών των Ενόπλων Δυνάμεων που είναι μέλη του Οργανισμού."

Movie Remakes

Κάπου στα μέσα του 2007 είχε βγει το ισπανικό REC με πολύ καλή ηθοποιία και άψογη τεχνική λήψης. Τα αμερικανάκια το γύρισαν σε remake shot for shot ένα χρόνο μετά (Quarantine) με απίστευτη αποτυχία σε όλους τους τομείς παρά το υψηλό budget. Δηλαδή όταν γυρνάς ένα shot for shot, πόσο μαλάκας πρέπει να είσαι για να τα σκατώσεις; Με αυτή την απορία έκατσα να δω και το remake του The Postman Always Rings Twice (1981) του Bob Rafelson με τον Jack Nicholson και την Jessica Lange. Δε φτάνει καν τον ερωτισμό, το χτίσιμο και τη διάλυση της σχέσης των πρωταγωνιστών της πρώτης ταινίας του 1946 που είχε σκηνοθετήσει ο Tay Garnett. Ο Jack Nicholson με το νυσταγμένο βλέμμα του δε φτάνει κάν τον αυθορμητισμό του John Garfield και η Lana Turner ήταν πολύ πιο κορμί από τη Jessica Lange. Η σκηνοθεσία δεν μπορούσε να εστιάσει, τα κομμάτια της ταινίας φαίνονταν ασύνδετα και άναρχα δομημένα. Πολύ κρίμα για μια τέτοια ταινία. Αντίθετα το φετινό remake του φοβερού The Last House on the Left (1972) δεν ήταν τόσο μεγάλη αποτυχία και μπόρεσε να σταθεί κάπως. Σε καμία περίπτωση όμως δε φτάνει την αγωνία και τον τρόμο του πρώτου.

Εθνική Τράπεζα... (Η παράγκα της γειτονιάς σας)

Σήμερα πέρασα από το υποκατάστημα της εθνικής στη περιοχή μου… Εδώ και ένα μήνα μου έχουν στείλει τη κάρτα του ATM και εγώ δεν έχω τίποτα στα χέρια μου. Πάω στην αυγουστιάτικη τύπισσα, τη κόβω από το παγωμένο φρέντο και τη μικρή κουβεντούλα που είχε ανοίξει και της λέω: Ακύρωση της κάρτας και πάλι από την αρχή… Και ενώ προχωρούσε με τη διαδικασία να μου λέει συνέχεια… Μα μήπως τη πήρε κάποιος δικός σας και το ξέχασε; Ρωτήσατε στα δίπλα σπίτια; Μήπως μπερδεύτηκε με άλλα έντυπα; Ρωτήσατε στο ταχυδρομείο; Είναι σωστός ο Τ.Κ.; με πολύ ειρωνεία όλα αυτά. Πάω μετά να κάνω και την ανάληψη και ο ταμίας πήγε για κατούρημα στου διαόλου το κόπανο. Αν και Αύγουστος μαζεύτηκε ουρά με 10 άτομα που έβριζαν… Οι άλλες τράπεζες γιατί σου δίνουν τη κάρτα ανάληψης επιτόπου στο χέρι; Οι άλλες οι τράπεζες γιατί προσφέρουν ebanking χωρίς να σου ζητάνε να αγοράσεις τη σούπερ ντούπερ USB κρυπτογραφική μηχανή που τρέχει λογισμικό σχεδιασμένο από εξωγήινους; Και αφού υπάρχουν οι άλλες τράπεζες, εμείς γιατί πάμε στην εθνική;

Εκδρομή στην Άνδρο

Πήγαμε και στην Άνδρο… Μετά από το ταξίδι στη Κύπρο δεν ένοιωθα και τόσο καλά που γύρισα στη άθλια αυτή πόλη, οπότε πήραμε τα δίκυκλα και φύγαμε αέρα! 30Km μέχρι το λιμάνι της Ραφήνας. Ξεκινήσαμε 6 περά ξημερώματα Σαββάτου. Βράδυ ακόμα. Κάναμε μία ώρα και δέκα λεπτά… Η επιστροφή της Κυριακής ήταν λίγο πιο δύσκολη με περισσότερη ανηφόρα αλλά και πάλι μας πήρε 1:30 για να φτάσουμε. Καλός χρόνος ε; Να και η διαδρομή.

Το link της ημέρας...

The PEN Story
Πολύ καλό stop-motion, με ωραίες ιδέες.

Ντάξ'... Δε βρίσκω τρύπα να κρυφτώ!

rainmeter weather data fix

Εδώ και λίγο καιρό δε μου έπαιζε το moxa-weather του rainmeter. Δε έδωσα βάση μέχρι σήμερα που μου την έσπασε αρκετά. Ανακάλυψα τελικά πως το πρόβλημα ήταν στην απόφαση του weather.com να επιτρέψει το xoap feed μόνο στους εγγεγραμμένους χρήστες του. Όλα για τα λεφτά γίνονται. Η λύση λοιπόν είναι να γραφτείς εδώ: https://registration.weather.com/ursa/xmloap/step1 και απο το email που θα σου στείλουν να χρησιμοποιείσεις το Partner ID και το License Key. Μόνο έτσι θα μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση στο άλλοτε ελεύθερο XML. Οπότε βάζουμε στο αρχείο .ini την παρακάτω διεύθυνση και ξαναδουλεύει:
URL=http://xoap.weather.com/weather/local/GRXX0004?cc=*&unit=m&dayf=5&link=xoap?=xoap&par= yourPartnerID&key=yourLicenseKey

Διακοπές στην Κύπρο -τσύπρο -μπανανία

Η περιπλάνησή μου διήρκησε μια εβδομάδα και είδα τα εξής μέρη: Hala Sultan Tekke, Άγιος Ιλαρίον, Κερύνεια, Άγιος Γεώργιος Πέγειας, Παραλία Αυδήμου, Πόλις camping, Σταυρός της Ψώκας, Μονοπάτι Χορτερής, Κοιλάδα των Κέδρων, Παναγία του Κύκκου. Ενεργοποιώντας και τα "Closed Captions" [CC] θα δείτε και τα ονόματα των περιοχών. Πατήστε και το κουμπάκι [HQ], τζάμπα είναι τα μεγκαμπίτ!



11 Ιουλίου: Άφιξη στο "υγρό" αερολιμένα της Λάρνακας. Παραλαβή από ένα ασημί δεξιοτίμονο ford focus στο οποίο ποτέ δε βρήκα τη σωστή πόρτα και προορισμός το Hala Sultan Tekke δίπλα σε μια από τις αλυκές της Λάρνακας. Ένας ναός μεγάλης σημασίας για τους μουσουλμάνους. Μέσα του βρίσκεται ο τάφος της Hala Sultan, "νταντάς" του προφήτη Μωχάμετ. Ο συνδυασμός μουσουλμανικού ναού, φοίνικα, αφαλατωμένης λίμνης και υγρασίας με έκανε να νοιώσω πολύ Λόρενς Ολίβιε!

12 Ιουλίου: Μια εβδομάδα πριν τη μαύρη επέτειο αποφασίσαμε να μπούμε στα κατεχόμενα για να επισκεφτούμε δύο κάστρα στη περιοχή της Κερύνειας. Ντροπιασμένος μεν αλλά και αναίσθητος ως καλαμαράς δε, έδειξα τη ταυτότητά μου στη τουρκάλα αξιωματικό και περάσαμε. Τα εισερχόμενα αυτοκίνητα στα κατεχόμενα απαιτούν άλλη ασφάλιση, περι τα 180 ευρώ. Αρχικά είδαμε το εκπληκτικό κάστρο των Λουσινιάν του Αγίου Ιλαρίον. (Girne St Hilarion Castle) Σώζεται μεγάλο μέρος του σε πολύ καλή κατάσταση. Η θέα από το πύργο του πρίγκιπα Ιωάννη στα 670μ. είναι φοβερή. Βέβαια το ιστορικό υπόβαθρο είναι αδιάφορο στους μουσουλμάνους οι οποίοι στη μπροσούρα τους αναφέρουν ότι αυτό ήταν το κάστρο που ενέπνευσε τα σχέδια του Walt Disney!!!
Στη συνέχεια ακολούθησε το κάστρο της Κερύνειας. Τετράγωνης μορφής με πύργους από διάφορες περιόδους προστάτευε τη Κερύνεια από τις επιθέσεις των Αράβων. Στη καρδιά του φιλοξενείτε το Ancient Shipwreck Museum στο οποίο βρίσκεται το παλαιότερο εμπορικό πλοίο ΜΑΖΙ με το εμπόρευμά του! Χρονολογείτε στο 300π.Χ. και το βρήκαν φυσικά τα Αμερικανάκια. Οι τουρκοκύπριοι έχουν στήσει έξω απο το κάστρο το δικό τους μικρολίμανο. Καρακιτσαριό και γυφτοκυριλέ όσο πάει! Εκεί τελειώσαμε και τα 4,5 λίτρα Κυπριακού νερού όπως και τα αποθέματα τροφής. Για να μην αφήσουμε cent στα κατεχόμενα πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

13 Ιουλίου: Σηκωθήκαμε το πρωί με σκοπό την εύρεση της τέλειας παραλίας και χώρο για τη νέα σκηνή! Ο καιρός όμως δε βοήθησε μιας και ο αέρας σήκωνε τεράστια κύματα κάνοντας τη παραμονή σε οποιαδήποτε ακτή κουραστική και το μπάνιο σχεδόν ακατόρθωτο! Αρχικά περάσαμε από τη παραλία Αυδήμου και μετά από τον Άγιο Γεώργιο Πέγειας. Εκεί τα βράχια και οι μικρές σπηλιές θύμιζαν το Σαρακίνικο της Μήλου. Στο δρόμο για το μεγαλύτερο οργανωμένο κάμπινγκ στη Κύπρο κατάλαβα γιατί τη λένε "μπανανία"… Όπου κοίταγα έβλεπα μεγάλες εκτάσεις με μπανανιές! Περνώντας λοιπόν μέσα από xρυσοπράσινα μπανανόφυλλα, φτάσαμε το βράδυ πια στο "Camping Site" της Πόλις οπου στήσαμε όπως όπως.

14 Ιουλίου: Ξύπνησα στο "Polis Camping Site" που λένε και οι κύπριοι ανακαλύπτοντας δυο σοκαριστικές διαφορές σε σχέση με τα δικά μας κάμπινγκ. Το στοιχείο του πεύκου είχε αντικατασταθεί με θεόρατα δέντρα ευκαλύπτου! Τόσα πολλά και τόσο ψηλά που έψαχνα να βρω από πού θα μου’ρθει το μπούμερανγκ και απο που θα ορμήξει το κοάλα! Η δεύτερη διαφορά ήταν το ότι το "παραλία - φραπές" είχε αντικατασταθεί από το "παραλία – σούβλα"! Κύπριος σε διακοπές και να μη ψήνει απλά δεν υπάρχει. Δε μπορούσα να σταθώ από τη τσίκνα. 11 το πρωί με 11 το βράδυ ψήνουν! Βουτάνε μόνο για να δροσιστούν πριν ψήσουν… Πολλά παράξενο για μένα.

15 Ιουλίου: Θέλοντας να γνωρίσουμε το κύμα και σε άλλες παραλίες αφήσαμε για λίγο το κάμπινγκ για να δούμε τις βοτσαλάτες παραλίες του Πομού. Συνεχίσαμε με ριψοκίνδυνες βουτιές φαγητό και μπύρα ΚΕΟ στη τεράστια παραλία Παχύαμμου οπου ήμασταν και ΜΟΝΟΙ (900μ) λόγω κύματος! Αυτή είναι και η τελευταία παραλία πριν τα κατεχόμενα. Το απόγευμα γυρίσαμε στο κάμπινγκ για να χαζέψουμε το ηλιοβασίλεμα στη παραλία μαζί με τα τοπικά κουνούπια. Η βραδιά έκλεισε θεαματικά με την εισβολή των νέων συγκατοίκων. Το βραδάκι λοιπόν σκάνε μύτη δύο υπερ-ψηλωμένα pickup φορτηγάκια (διπλοκάμπινα τα λένε εκεί) στους 30-40 πόντους τουλάχιστον και ένα ΑΤV με ελεύθερη εξάτμιση. Στήνουν ΓΕΝΝΗΤΡΙΑ, κανονικό ψυγείο, στερεοφωνικό με λάπτοπ, προβολείς και ψησταριές. Παίξανε reggae σε χαμηλή ένταση μέχρι τις 12:00 και ξαφνικά τραβάνε λαϊκούρες σε πλήρη ισχύ εως τις 3:00! Το επόμενο πρωί τους βρήκαμε να κοιμούνται σα πιθήκια σε αιώρες στα 3 μέτρα. Απόρησα αλλα είδα οτι ανέβαιναν πατώντας πάνω στις οροφές από τα pickup.

16 Ιουλίου: Αναχωρήσαμε από το κάμπινγκ με προορισμό το δάσος της περιφέρειας Πάφου και τη κορυφή του Σταυρού της Ψώκας. Εκπληκτική διαδρομή με πανύψηλα και πυκνά δέντρα. Σχεδιάζαμε να μείνουμε στο ξενώνα αλλά ανακαλύψαμε έναν μικρό παράδεισο. Λίγο πιο κάτω από το δασοφυλάκιο υπήρχε ημιελεύθερος χώρος κάμπινκ! 3 επίπεδα για ~8 σκηνές το καθένα, χώρος στάθμευσης, παιδική χαρά, τουαλέτες με ντους που ντρέπεσαι να μπεις και με ντουλάπες παρακαλώ, κουζίνα και υπόστεγο για ψήσιμο. Το εξωφρενικό αντίτιμο της διαμονής ήταν 1 ευρώ το άτομο! Έτσι συμβολικά. Αφήσαμε εκεί τα πράγματα και πήγαμε να δούμε τα περιφραγμένα αγρινά. Ένα είδος άγριου προβάτου, διάσημο στη Κύπρο. Σήμα κατατεθέν σε εμφιαλωμένο νερο, αερογραμμές και ευρώ. Λίγο πριν σουρουπώσει πήραμε την απόφαση να περπατήσουμε το μονοπάτι τις χορτερής. Είναι ένα κυκλικής διαδρομής μονοπάτι μήκους 5χλμ. πολύ καθαρό και βατό. Έχει περί τα 30 αριθμημένα σημεία με ονομασίες φυτών και δέντρων της περιοχής. Η πανοραμική θέα του δάσους της περιφέρειας Πάφου από εκεί… breathtaking! Υψόμετρο 1250μ. Μπρρρ...

17 Ιουλίου: Πρωινό ξύπνημα μέσα στο δάσος και τις φωνές των διασκεδαστικών εποχιακών! Το δασοφυλάκειο του σταυρού της Ψώκας απασχολεί παραπάνω από 10 άτομα καθημερινά. Δε μπόρεσα να τους μετρήσω όλους λόγω λούφας. Όλοι τους εποχιακοί. Ίδια κατάσταση με εδώ. Τους είχαν βάλει λοιπόν να κάνουν δουλειές… Μιας και φωτιά δεν είχε να σβήσουν, δοκίμαζαν τις κάνουλες, μάζευαν κορόμηλα, ξαναέβαφαν τα φρεσκοβαμμένα παγκάκια και σκούπιζαν μανιωδώς το χώμα από τα φύλλα και τις πέτρες (ε;). Μας ζήτησαν και συγνώμη για τη φασαρία! Μετά από ένα μικρό περίπατο και γνωριμία με το mini τοπικό jurassic park απο σαύρες, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Λευκωσία. Για να μη βγούμε όμως στο βαρετό αυτοκινητόδρομο πήραμε τη διαδρομή προς τη Κοιλάδα των Κέδρων, περίπου 12χλμ. Από εκεί μπορείς να περπατήσεις μέχρι την κορυφή του Τρίπυλου ~2.5χλμ, από όπου θα είχαμε πανοραμική θέα της βορειοδυτικής Κυπριακής ακτογραμμής καθώς και της Κοιλάδας των Κέδρων με πάνω από 130.000 δέντρα αλλα η ώρα δε μας το επέτρεψε. Περνώντας και από τη Παναγία του Κύκκου αργότερα βγήκαμε ξανά στο highway και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Κλεφτρόνι και τζέντελμαν

Σήμερα είχα δυσάρεστα νέα από ένα φίλο. Του κλέψανε το ποδήλατο. Ήταν κλειδωμένο με απλό συρματόσκοινο. Τα έλεγα και τα λέω ξανά και ξανά, αλλα πάνε στο βρόντο. Με κοροϊδεύουν γιατί για να κλειδώσω το δικό μου κουβαλάω πέταλο μηχανής. Πάντα θα έχω όμως και ένα ποδήλατο για το κλειδώνω. Το ίδιο ξεροκέφαλη ήταν και η κοπέλα μου. Αλυσίδα με λουκέτο και τις το πήρανε τη 3^η μέρα. Για να ξεχαστώ είδα και πάλι το βιντεάκι του Lucas Brunelle. Αξίζει μια επίσκεψη και η σελίδα του. Είναι γνωστός ποδηλατοκινηματογραφιστής στους NYC alleycats.

Κι’άλλα γενέθλια!

Δεύτερο συνεχόμενο party. Αν το πηγαίνουμε έτσι κάθε Σάββατο δε μας βλέπω να αντέξουμε και πολύ. Αλλά κανα δυο σεζόν μείνανε μέχρι τα …άντα! Αυτή τη φορά το party είχε και V.J. Έπεσε πολύ βίντεο από M. Jackson, όπως έπεσε και το ένα από τα ηχεία μου καταγής. Έτσι αναγκάστηκα να πνίξω τον καημό μου στις κρέπες που είχα φτιάξει ιδικά για το party με σοκολάτα, μπανάνα, μπισκότο και γαρνιτούρα από τριμμένο καρύδι και σιρόπι σοκολάτας. Μιαμ!

Τέλος

Σημερα ήταν η τελευταία μέρα στο "μαγαζί". Τέλος μιας χρυσής εποχής που δε θα ξανάρθει ποτέ. "Δουλειά" δημοσίου, για πάνω από δυο συναπτά έτη, με πολύ γέλιο. Κρατάω τις έντονες σχέσεις με τους υπόλοιπους συναδέλφους (300 του Λεωνίδα τις καλές μέρες), τα απίστευτα meeting που δεν απέδωσαν ποτέ καρπούς και τις βόλτες στο L.A. με το ξεχαρβαλωμένο smart.

Όρε γλέντια

Εχτές κάναμε τριπλά γενέθλια! Τρία σε ένα λοιπόν για να μη τραβιόμαστε δεξιά και αριστερά. Η ταράτσα εφοδιάστηκε αυτή τη φορά με ηχοσύστημα και πισίνα! Οι υπολογισμοί όμως δε μου βγήκαν και για πρώτη φορά οι ποσοστιαίες μονάδες αλκοόλ ήταν σημαντικά μικρότερες από αυτές τις σάρκας. Αποτέλεσμα; Έμεινε ένα κάρο κρέας αφάγωτο και τρέχαμε πανικόβλητοι στο περίπτερο για μπύρες! Πήγε καλά όμως κλείνοντας ένα ευχάριστο 12ωρο.

Επιτέλους τελείωσε

Πήρε περίπου δυο χρόνια σχεδιασμού και υλοποίησης, με πολύ μεγάλες και απρόσμενες δυσκολίες. Κόστισε κάτι λιγότερο από ένα χιλιάρικο υπολογίζοντας μέσα τα πρωτότυπα, τις παράπλευρες απώλειες και την αγορά εργαλείων που δε διέθετα. Δεν ήρθε καν κοντά σε αυτό που περίμενα αλλά μπορώ να πω ότι άξιζε τον κόπο, έστω και ως μια εισαγωγή σε κάτι καλύτερο. Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Εκδρομή στην Αίγινα

Πήγαμε και την εκδρομούλα μας. Ξεκινήσαμε με 5 ποδηλατάκια προς Πειραιά και τα φορτώσαμε στο φέρυ. Το εισιτήριο είχε κάπου 18 ευρώ πήγαινε έλα. Η διαδρομή προς το λιμάνι και η βόλτα στο νησί είναι στο προφίλ μου στο bikely. Χάλι μαύρο η θάλασσα, τόσο που προτίμησα να συνεχίσω τις βόλτες από το να κολυμπήσω. Ευτυχώς στη επιστροφή γυρίσαμε με το τρένο και τα ποδήλατα αγκαλιά. Το όλο πράγμα ήταν κάπου 70Km.

bikely.com

Το bikely.com είναι το καλύτερο μέχρι στιγμής site ποδηλατικών διαδρομών. Οι εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να βρουν μέσω της αναζήτησης πολλές διαδρομές στο μέρος που τους ενδιαφέρει όπως και να αποθηκεύσουν κάποιες από τις δικές τους. Με επιλογή για δημόσια ή προσωπική προβολή μέσω του προφίλ τους. Προβολή στατιστικών και σχολίων όπως υψομετρικές διακυμάνσεις, χιλιομετρικές αποστάσεις και γεωγραφικές συντεταγμένες. Να και το δικό μου προφίλ.