11.11.09

no name mp3 player upgrade

Μετά από μια δυναμικά καθοδική πορεία, συνεχώς επιταχυνόμενη και ανεμπόδιστη η σύγκρουση με το έδαφός ήταν μοιραία. Μοναδική απώλεια ένας διακόπτης. Το player ήταν φίλου ο οποίος με δωροδόκησε με μια σοκολάτα για την άμεση επισκευή του. Έτσι προχώρησα δίχως άλλο, σε δραστική μείωση βάρους με αφαίρεση του διακόπτη power on and lock και παράκαμψης του κυκλώματός του. Επανασυγκόλληση του μεγαφώνου και επίτευξη στήριξης πλαισίου με 2 μόνο βίδες. Καλή ακρόαση zaf!

9.11.09

To serve and protect ?

Σήμερα το πρωί λόγω της ψυχοσωματικής κατάπτωσης που μου έχει προκαλέσει ο H1Ν1 (ή απλό κρύωμα) που πρόσφατα κόλλησα, είπα να μη πάρω το ποδήλατο για τις δουλειές μου. Έτσι ζήτησα απο το Bro να με πετάξει με τη μηχανή. Ντύθηκα καλά και με foul face κράνος για να μη ξανατρέχουν οι μύξες που μόλις είχαν σταματήσει... Ο Bro το ίδιο, όπως πάντα άλλωστε. Ψάχνοντας στα τυφλά λοιπόν την κάθετη οδό στη Λ. Βουλιαγμένης μας κορνάρουν και σταματάμε στην άκρη. Έρχεται ο ένας από δεξιά και αρχίζει να λέει κάτι και τη στιγμή που τον κοιτάγαμε να δούμε τι θέλει έρχεται ο άλλος από αριστερά, με αγκαλιάζει και αρχίζει να βάζει τα χέρια του μέσα στις τσέπες μου. Τρόμαξα τόσο που πήγα να πέσω από τη μηχανή. Του αρπάζω τα χέρια και του λέω όσο πιο δυνατά και αγανακτισμένα με άφησε ο κλειστός μου λαιμός "Εεε... Τι κάνεις εκεί;". "Έχετε πρόβλημα;" απαντά προσπαθώντας να με ξαναχουφτώσει. Σάστισα αλλά τι να του πρωτοπώ; Μόλις τότε κατάλαβα ότι ήθελε απλά να με ψάξει και τον άφησα να χαρεί. Αρχίσανε τις ηλιθιότητες του υπερμπάτσου περί κατοχής παράνομων ουσιών και άλλες βλακείες και ζήτησαν να βγάλουμε κράνη, τσαντάκια και και και... Εγώ άρχισα να γδύνομαι στη μέση της Λ. Βουλιαγμένης (μέχρι και μπλούζες) και ο Bro το ίδιο σηκώνοντας και τα χέρια ψηλά σαν τις ταινίες. Όταν κατάλαβαν οτι τους δουλεύαμε μας ζήτησαν να σταματήσουμε και μάλιστα μας κατέβασαν μόνοι τους τα χέρια μας γιατί τράπηκαν το κόσμο. Η τρεις μηχανές ήταν στοιχισμένες στην άκρη της λεωφόρου (τόσο μυαλό είχαν) χωρίς αλάρμ ή κάποια προειδοποίηση για τους άλλους οδηγούς. Ένας τρελάρας να πέρναγε γρήγορα, θα γινόμασταν λεκέδες! Είχαν να με σταματήσουν γύρω στα 3 χρόνια και δε θυμόμουν πως είναι να αντιμετωπίζεις μπάτσο. Ε είναι το ίδιο άθλιοι... Ιδικά τον έναν τον λυπήθηκα γιατί είχε κάποια πληγή στο δάκτυλό του και το είχε τυλίξει με μαύρη μονωτική ταινία. Πήγα να του πω "ρε φίλε έχουμε τραυμαπλάστ στη μηχανή, να σου δώσω;" αλλα τσάμπα θα χάλαγα το σάλιο μου... Με τα πολλά πολλά δώσανε τα στοιχεία μας στο κέντρο το οποίο τα πέρασε μέσα απο 32Κ modem σε πάνω από 2 εκατομμύρια servers, satellite links, νευρωνικά δίκτυα, FBI, CIA, NSA, όπως και ένα αντίγραφο στον Γιούρι Γκέλερ. Μη μπορώντας όμως να περιμένουν τα αποτελέσματα μας άφησαν τις ταυτότητες και πήγαν να φύγουν... Τότε λοιπόν αφού τελείωσε το "έργο" τους, ρώτησα αν ήξεραν την οδό που ψάχναμε... "Λυπάμαι, δε γνωρίζω καθόλου, πρέπει να φύγουμε γιατί έχει γίνει ληστεία, δε μπορώ να σας βοηθήσω." Και φύγαν να φάνε τη σακούλα με τα ντόνατ που κρεμόταν στη μηχανή του, πριν κρυώσουν. "To serve and protect?" ούτε ένα στα δυο δε πέτυχαν. Τους κορόιδευα που τους κορόιδευα στα μπλόκα που πέρναγα με το ποδήλατο, τώρα θα ουρλιάζω κιόλας! Α-Θ-Λ-Ι-Ο-Ι !