Τέλος

Σημερα ήταν η τελευταία μέρα στο "μαγαζί". Τέλος μιας χρυσής εποχής που δε θα ξανάρθει ποτέ. "Δουλειά" δημοσίου, για πάνω από δυο συναπτά έτη, με πολύ γέλιο. Κρατάω τις έντονες σχέσεις με τους υπόλοιπους συναδέλφους (300 του Λεωνίδα τις καλές μέρες), τα απίστευτα meeting που δεν απέδωσαν ποτέ καρπούς και τις βόλτες στο L.A. με το ξεχαρβαλωμένο smart.

Όρε γλέντια

Εχτές κάναμε τριπλά γενέθλια! Τρία σε ένα λοιπόν για να μη τραβιόμαστε δεξιά και αριστερά. Η ταράτσα εφοδιάστηκε αυτή τη φορά με ηχοσύστημα και πισίνα! Οι υπολογισμοί όμως δε μου βγήκαν και για πρώτη φορά οι ποσοστιαίες μονάδες αλκοόλ ήταν σημαντικά μικρότερες από αυτές τις σάρκας. Αποτέλεσμα; Έμεινε ένα κάρο κρέας αφάγωτο και τρέχαμε πανικόβλητοι στο περίπτερο για μπύρες! Πήγε καλά όμως κλείνοντας ένα ευχάριστο 12ωρο.

Επιτέλους τελείωσε

Πήρε περίπου δυο χρόνια σχεδιασμού και υλοποίησης, με πολύ μεγάλες και απρόσμενες δυσκολίες. Κόστισε κάτι λιγότερο από ένα χιλιάρικο υπολογίζοντας μέσα τα πρωτότυπα, τις παράπλευρες απώλειες και την αγορά εργαλείων που δε διέθετα. Δεν ήρθε καν κοντά σε αυτό που περίμενα αλλά μπορώ να πω ότι άξιζε τον κόπο, έστω και ως μια εισαγωγή σε κάτι καλύτερο. Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Εκδρομή στην Αίγινα

Πήγαμε και την εκδρομούλα μας. Ξεκινήσαμε με 5 ποδηλατάκια προς Πειραιά και τα φορτώσαμε στο φέρυ. Το εισιτήριο είχε κάπου 18 ευρώ πήγαινε έλα. Η διαδρομή προς το λιμάνι και η βόλτα στο νησί είναι στο προφίλ μου στο bikely. Χάλι μαύρο η θάλασσα, τόσο που προτίμησα να συνεχίσω τις βόλτες από το να κολυμπήσω. Ευτυχώς στη επιστροφή γυρίσαμε με το τρένο και τα ποδήλατα αγκαλιά. Το όλο πράγμα ήταν κάπου 70Km.