The PEN Story
Πολύ καλό stop-motion, με ωραίες ιδέες.
27.7.09
21.7.09
rainmeter weather data fix
Εδώ και λίγο καιρό δε μου έπαιζε το moxa-weather του rainmeter. Δε έδωσα βάση μέχρι σήμερα που μου την έσπασε αρκετά. Ανακάλυψα τελικά πως το πρόβλημα ήταν στην απόφαση του weather.com να επιτρέψει το xoap feed μόνο στους εγγεγραμμένους χρήστες του. Όλα για τα λεφτά γίνονται. Η λύση λοιπόν είναι να γραφτείς εδώ: https://registration.weather.com/ursa/xmloap/step1 και απο το email που θα σου στείλουν να χρησιμοποιείσεις το Partner ID και το License Key. Μόνο έτσι θα μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση στο άλλοτε ελεύθερο XML. Οπότε βάζουμε στο αρχείο .ini την παρακάτω διεύθυνση και ξαναδουλεύει:
URL=http://xoap.weather.com/weather/local/GRXX0004?cc=*&unit=m&dayf=5&link=xoap?=xoap&par= yourPartnerID&key=yourLicenseKey
URL=http://xoap.weather.com/weather/local/GRXX0004?cc=*&unit=m&dayf=5&link=xoap?=xoap&par= yourPartnerID&key=yourLicenseKey
20.7.09
Διακοπές στην Κύπρο -τσύπρο -μπανανία
Η περιπλάνησή μου διήρκησε μια εβδομάδα και είδα τα εξής μέρη: Hala Sultan Tekke, Άγιος Ιλαρίον, Κερύνεια, Άγιος Γεώργιος Πέγειας, Παραλία Αυδήμου, Πόλις camping, Σταυρός της Ψώκας, Μονοπάτι Χορτερής, Κοιλάδα των Κέδρων, Παναγία του Κύκκου. Ενεργοποιώντας και τα "Closed Captions" [CC] θα δείτε και τα ονόματα των περιοχών. Πατήστε και το κουμπάκι [HQ], τζάμπα είναι τα μεγκαμπίτ!
11 Ιουλίου: Άφιξη στο "υγρό" αερολιμένα της Λάρνακας. Παραλαβή από ένα ασημί δεξιοτίμονο ford focus στο οποίο ποτέ δε βρήκα τη σωστή πόρτα και προορισμός το Hala Sultan Tekke δίπλα σε μια από τις αλυκές της Λάρνακας. Ένας ναός μεγάλης σημασίας για τους μουσουλμάνους. Μέσα του βρίσκεται ο τάφος της Hala Sultan, "νταντάς" του προφήτη Μωχάμετ. Ο συνδυασμός μουσουλμανικού ναού, φοίνικα, αφαλατωμένης λίμνης και υγρασίας με έκανε να νοιώσω πολύ Λόρενς Ολίβιε!
12 Ιουλίου: Μια εβδομάδα πριν τη μαύρη επέτειο αποφασίσαμε να μπούμε στα κατεχόμενα για να επισκεφτούμε δύο κάστρα στη περιοχή της Κερύνειας. Ντροπιασμένος μεν αλλά και αναίσθητος ως καλαμαράς δε, έδειξα τη ταυτότητά μου στη τουρκάλα αξιωματικό και περάσαμε. Τα εισερχόμενα αυτοκίνητα στα κατεχόμενα απαιτούν άλλη ασφάλιση, περι τα 180 ευρώ. Αρχικά είδαμε το εκπληκτικό κάστρο των Λουσινιάν του Αγίου Ιλαρίον. (Girne St Hilarion Castle) Σώζεται μεγάλο μέρος του σε πολύ καλή κατάσταση. Η θέα από το πύργο του πρίγκιπα Ιωάννη στα 670μ. είναι φοβερή. Βέβαια το ιστορικό υπόβαθρο είναι αδιάφορο στους μουσουλμάνους οι οποίοι στη μπροσούρα τους αναφέρουν ότι αυτό ήταν το κάστρο που ενέπνευσε τα σχέδια του Walt Disney!!!
Στη συνέχεια ακολούθησε το κάστρο της Κερύνειας. Τετράγωνης μορφής με πύργους από διάφορες περιόδους προστάτευε τη Κερύνεια από τις επιθέσεις των Αράβων. Στη καρδιά του φιλοξενείτε το Ancient Shipwreck Museum στο οποίο βρίσκεται το παλαιότερο εμπορικό πλοίο ΜΑΖΙ με το εμπόρευμά του! Χρονολογείτε στο 300π.Χ. και το βρήκαν φυσικά τα Αμερικανάκια. Οι τουρκοκύπριοι έχουν στήσει έξω απο το κάστρο το δικό τους μικρολίμανο. Καρακιτσαριό και γυφτοκυριλέ όσο πάει! Εκεί τελειώσαμε και τα 4,5 λίτρα Κυπριακού νερού όπως και τα αποθέματα τροφής. Για να μην αφήσουμε cent στα κατεχόμενα πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
13 Ιουλίου: Σηκωθήκαμε το πρωί με σκοπό την εύρεση της τέλειας παραλίας και χώρο για τη νέα σκηνή! Ο καιρός όμως δε βοήθησε μιας και ο αέρας σήκωνε τεράστια κύματα κάνοντας τη παραμονή σε οποιαδήποτε ακτή κουραστική και το μπάνιο σχεδόν ακατόρθωτο! Αρχικά περάσαμε από τη παραλία Αυδήμου και μετά από τον Άγιο Γεώργιο Πέγειας. Εκεί τα βράχια και οι μικρές σπηλιές θύμιζαν το Σαρακίνικο της Μήλου. Στο δρόμο για το μεγαλύτερο οργανωμένο κάμπινγκ στη Κύπρο κατάλαβα γιατί τη λένε "μπανανία"… Όπου κοίταγα έβλεπα μεγάλες εκτάσεις με μπανανιές! Περνώντας λοιπόν μέσα από xρυσοπράσινα μπανανόφυλλα, φτάσαμε το βράδυ πια στο "Camping Site" της Πόλις οπου στήσαμε όπως όπως.
14 Ιουλίου: Ξύπνησα στο "Polis Camping Site" που λένε και οι κύπριοι ανακαλύπτοντας δυο σοκαριστικές διαφορές σε σχέση με τα δικά μας κάμπινγκ. Το στοιχείο του πεύκου είχε αντικατασταθεί με θεόρατα δέντρα ευκαλύπτου! Τόσα πολλά και τόσο ψηλά που έψαχνα να βρω από πού θα μου’ρθει το μπούμερανγκ και απο που θα ορμήξει το κοάλα! Η δεύτερη διαφορά ήταν το ότι το "παραλία - φραπές" είχε αντικατασταθεί από το "παραλία – σούβλα"! Κύπριος σε διακοπές και να μη ψήνει απλά δεν υπάρχει. Δε μπορούσα να σταθώ από τη τσίκνα. 11 το πρωί με 11 το βράδυ ψήνουν! Βουτάνε μόνο για να δροσιστούν πριν ψήσουν… Πολλά παράξενο για μένα.
15 Ιουλίου: Θέλοντας να γνωρίσουμε το κύμα και σε άλλες παραλίες αφήσαμε για λίγο το κάμπινγκ για να δούμε τις βοτσαλάτες παραλίες του Πομού. Συνεχίσαμε με ριψοκίνδυνες βουτιές φαγητό και μπύρα ΚΕΟ στη τεράστια παραλία Παχύαμμου οπου ήμασταν και ΜΟΝΟΙ (900μ) λόγω κύματος! Αυτή είναι και η τελευταία παραλία πριν τα κατεχόμενα. Το απόγευμα γυρίσαμε στο κάμπινγκ για να χαζέψουμε το ηλιοβασίλεμα στη παραλία μαζί με τα τοπικά κουνούπια. Η βραδιά έκλεισε θεαματικά με την εισβολή των νέων συγκατοίκων. Το βραδάκι λοιπόν σκάνε μύτη δύο υπερ-ψηλωμένα pickup φορτηγάκια (διπλοκάμπινα τα λένε εκεί) στους 30-40 πόντους τουλάχιστον και ένα ΑΤV με ελεύθερη εξάτμιση. Στήνουν ΓΕΝΝΗΤΡΙΑ, κανονικό ψυγείο, στερεοφωνικό με λάπτοπ, προβολείς και ψησταριές. Παίξανε reggae σε χαμηλή ένταση μέχρι τις 12:00 και ξαφνικά τραβάνε λαϊκούρες σε πλήρη ισχύ εως τις 3:00! Το επόμενο πρωί τους βρήκαμε να κοιμούνται σα πιθήκια σε αιώρες στα 3 μέτρα. Απόρησα αλλα είδα οτι ανέβαιναν πατώντας πάνω στις οροφές από τα pickup.
16 Ιουλίου: Αναχωρήσαμε από το κάμπινγκ με προορισμό το δάσος της περιφέρειας Πάφου και τη κορυφή του Σταυρού της Ψώκας. Εκπληκτική διαδρομή με πανύψηλα και πυκνά δέντρα. Σχεδιάζαμε να μείνουμε στο ξενώνα αλλά ανακαλύψαμε έναν μικρό παράδεισο. Λίγο πιο κάτω από το δασοφυλάκιο υπήρχε ημιελεύθερος χώρος κάμπινκ! 3 επίπεδα για ~8 σκηνές το καθένα, χώρος στάθμευσης, παιδική χαρά, τουαλέτες με ντους που ντρέπεσαι να μπεις και με ντουλάπες παρακαλώ, κουζίνα και υπόστεγο για ψήσιμο. Το εξωφρενικό αντίτιμο της διαμονής ήταν 1 ευρώ το άτομο! Έτσι συμβολικά. Αφήσαμε εκεί τα πράγματα και πήγαμε να δούμε τα περιφραγμένα αγρινά. Ένα είδος άγριου προβάτου, διάσημο στη Κύπρο. Σήμα κατατεθέν σε εμφιαλωμένο νερο, αερογραμμές και ευρώ. Λίγο πριν σουρουπώσει πήραμε την απόφαση να περπατήσουμε το μονοπάτι τις χορτερής. Είναι ένα κυκλικής διαδρομής μονοπάτι μήκους 5χλμ. πολύ καθαρό και βατό. Έχει περί τα 30 αριθμημένα σημεία με ονομασίες φυτών και δέντρων της περιοχής. Η πανοραμική θέα του δάσους της περιφέρειας Πάφου από εκεί… breathtaking! Υψόμετρο 1250μ. Μπρρρ...
17 Ιουλίου: Πρωινό ξύπνημα μέσα στο δάσος και τις φωνές των διασκεδαστικών εποχιακών! Το δασοφυλάκειο του σταυρού της Ψώκας απασχολεί παραπάνω από 10 άτομα καθημερινά. Δε μπόρεσα να τους μετρήσω όλους λόγω λούφας. Όλοι τους εποχιακοί. Ίδια κατάσταση με εδώ. Τους είχαν βάλει λοιπόν να κάνουν δουλειές… Μιας και φωτιά δεν είχε να σβήσουν, δοκίμαζαν τις κάνουλες, μάζευαν κορόμηλα, ξαναέβαφαν τα φρεσκοβαμμένα παγκάκια και σκούπιζαν μανιωδώς το χώμα από τα φύλλα και τις πέτρες (ε;). Μας ζήτησαν και συγνώμη για τη φασαρία! Μετά από ένα μικρό περίπατο και γνωριμία με το mini τοπικό jurassic park απο σαύρες, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Λευκωσία. Για να μη βγούμε όμως στο βαρετό αυτοκινητόδρομο πήραμε τη διαδρομή προς τη Κοιλάδα των Κέδρων, περίπου 12χλμ. Από εκεί μπορείς να περπατήσεις μέχρι την κορυφή του Τρίπυλου ~2.5χλμ, από όπου θα είχαμε πανοραμική θέα της βορειοδυτικής Κυπριακής ακτογραμμής καθώς και της Κοιλάδας των Κέδρων με πάνω από 130.000 δέντρα αλλα η ώρα δε μας το επέτρεψε. Περνώντας και από τη Παναγία του Κύκκου αργότερα βγήκαμε ξανά στο highway και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
11 Ιουλίου: Άφιξη στο "υγρό" αερολιμένα της Λάρνακας. Παραλαβή από ένα ασημί δεξιοτίμονο ford focus στο οποίο ποτέ δε βρήκα τη σωστή πόρτα και προορισμός το Hala Sultan Tekke δίπλα σε μια από τις αλυκές της Λάρνακας. Ένας ναός μεγάλης σημασίας για τους μουσουλμάνους. Μέσα του βρίσκεται ο τάφος της Hala Sultan, "νταντάς" του προφήτη Μωχάμετ. Ο συνδυασμός μουσουλμανικού ναού, φοίνικα, αφαλατωμένης λίμνης και υγρασίας με έκανε να νοιώσω πολύ Λόρενς Ολίβιε!
12 Ιουλίου: Μια εβδομάδα πριν τη μαύρη επέτειο αποφασίσαμε να μπούμε στα κατεχόμενα για να επισκεφτούμε δύο κάστρα στη περιοχή της Κερύνειας. Ντροπιασμένος μεν αλλά και αναίσθητος ως καλαμαράς δε, έδειξα τη ταυτότητά μου στη τουρκάλα αξιωματικό και περάσαμε. Τα εισερχόμενα αυτοκίνητα στα κατεχόμενα απαιτούν άλλη ασφάλιση, περι τα 180 ευρώ. Αρχικά είδαμε το εκπληκτικό κάστρο των Λουσινιάν του Αγίου Ιλαρίον. (Girne St Hilarion Castle) Σώζεται μεγάλο μέρος του σε πολύ καλή κατάσταση. Η θέα από το πύργο του πρίγκιπα Ιωάννη στα 670μ. είναι φοβερή. Βέβαια το ιστορικό υπόβαθρο είναι αδιάφορο στους μουσουλμάνους οι οποίοι στη μπροσούρα τους αναφέρουν ότι αυτό ήταν το κάστρο που ενέπνευσε τα σχέδια του Walt Disney!!!
Στη συνέχεια ακολούθησε το κάστρο της Κερύνειας. Τετράγωνης μορφής με πύργους από διάφορες περιόδους προστάτευε τη Κερύνεια από τις επιθέσεις των Αράβων. Στη καρδιά του φιλοξενείτε το Ancient Shipwreck Museum στο οποίο βρίσκεται το παλαιότερο εμπορικό πλοίο ΜΑΖΙ με το εμπόρευμά του! Χρονολογείτε στο 300π.Χ. και το βρήκαν φυσικά τα Αμερικανάκια. Οι τουρκοκύπριοι έχουν στήσει έξω απο το κάστρο το δικό τους μικρολίμανο. Καρακιτσαριό και γυφτοκυριλέ όσο πάει! Εκεί τελειώσαμε και τα 4,5 λίτρα Κυπριακού νερού όπως και τα αποθέματα τροφής. Για να μην αφήσουμε cent στα κατεχόμενα πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
13 Ιουλίου: Σηκωθήκαμε το πρωί με σκοπό την εύρεση της τέλειας παραλίας και χώρο για τη νέα σκηνή! Ο καιρός όμως δε βοήθησε μιας και ο αέρας σήκωνε τεράστια κύματα κάνοντας τη παραμονή σε οποιαδήποτε ακτή κουραστική και το μπάνιο σχεδόν ακατόρθωτο! Αρχικά περάσαμε από τη παραλία Αυδήμου και μετά από τον Άγιο Γεώργιο Πέγειας. Εκεί τα βράχια και οι μικρές σπηλιές θύμιζαν το Σαρακίνικο της Μήλου. Στο δρόμο για το μεγαλύτερο οργανωμένο κάμπινγκ στη Κύπρο κατάλαβα γιατί τη λένε "μπανανία"… Όπου κοίταγα έβλεπα μεγάλες εκτάσεις με μπανανιές! Περνώντας λοιπόν μέσα από xρυσοπράσινα μπανανόφυλλα, φτάσαμε το βράδυ πια στο "Camping Site" της Πόλις οπου στήσαμε όπως όπως.
14 Ιουλίου: Ξύπνησα στο "Polis Camping Site" που λένε και οι κύπριοι ανακαλύπτοντας δυο σοκαριστικές διαφορές σε σχέση με τα δικά μας κάμπινγκ. Το στοιχείο του πεύκου είχε αντικατασταθεί με θεόρατα δέντρα ευκαλύπτου! Τόσα πολλά και τόσο ψηλά που έψαχνα να βρω από πού θα μου’ρθει το μπούμερανγκ και απο που θα ορμήξει το κοάλα! Η δεύτερη διαφορά ήταν το ότι το "παραλία - φραπές" είχε αντικατασταθεί από το "παραλία – σούβλα"! Κύπριος σε διακοπές και να μη ψήνει απλά δεν υπάρχει. Δε μπορούσα να σταθώ από τη τσίκνα. 11 το πρωί με 11 το βράδυ ψήνουν! Βουτάνε μόνο για να δροσιστούν πριν ψήσουν… Πολλά παράξενο για μένα.
15 Ιουλίου: Θέλοντας να γνωρίσουμε το κύμα και σε άλλες παραλίες αφήσαμε για λίγο το κάμπινγκ για να δούμε τις βοτσαλάτες παραλίες του Πομού. Συνεχίσαμε με ριψοκίνδυνες βουτιές φαγητό και μπύρα ΚΕΟ στη τεράστια παραλία Παχύαμμου οπου ήμασταν και ΜΟΝΟΙ (900μ) λόγω κύματος! Αυτή είναι και η τελευταία παραλία πριν τα κατεχόμενα. Το απόγευμα γυρίσαμε στο κάμπινγκ για να χαζέψουμε το ηλιοβασίλεμα στη παραλία μαζί με τα τοπικά κουνούπια. Η βραδιά έκλεισε θεαματικά με την εισβολή των νέων συγκατοίκων. Το βραδάκι λοιπόν σκάνε μύτη δύο υπερ-ψηλωμένα pickup φορτηγάκια (διπλοκάμπινα τα λένε εκεί) στους 30-40 πόντους τουλάχιστον και ένα ΑΤV με ελεύθερη εξάτμιση. Στήνουν ΓΕΝΝΗΤΡΙΑ, κανονικό ψυγείο, στερεοφωνικό με λάπτοπ, προβολείς και ψησταριές. Παίξανε reggae σε χαμηλή ένταση μέχρι τις 12:00 και ξαφνικά τραβάνε λαϊκούρες σε πλήρη ισχύ εως τις 3:00! Το επόμενο πρωί τους βρήκαμε να κοιμούνται σα πιθήκια σε αιώρες στα 3 μέτρα. Απόρησα αλλα είδα οτι ανέβαιναν πατώντας πάνω στις οροφές από τα pickup.
16 Ιουλίου: Αναχωρήσαμε από το κάμπινγκ με προορισμό το δάσος της περιφέρειας Πάφου και τη κορυφή του Σταυρού της Ψώκας. Εκπληκτική διαδρομή με πανύψηλα και πυκνά δέντρα. Σχεδιάζαμε να μείνουμε στο ξενώνα αλλά ανακαλύψαμε έναν μικρό παράδεισο. Λίγο πιο κάτω από το δασοφυλάκιο υπήρχε ημιελεύθερος χώρος κάμπινκ! 3 επίπεδα για ~8 σκηνές το καθένα, χώρος στάθμευσης, παιδική χαρά, τουαλέτες με ντους που ντρέπεσαι να μπεις και με ντουλάπες παρακαλώ, κουζίνα και υπόστεγο για ψήσιμο. Το εξωφρενικό αντίτιμο της διαμονής ήταν 1 ευρώ το άτομο! Έτσι συμβολικά. Αφήσαμε εκεί τα πράγματα και πήγαμε να δούμε τα περιφραγμένα αγρινά. Ένα είδος άγριου προβάτου, διάσημο στη Κύπρο. Σήμα κατατεθέν σε εμφιαλωμένο νερο, αερογραμμές και ευρώ. Λίγο πριν σουρουπώσει πήραμε την απόφαση να περπατήσουμε το μονοπάτι τις χορτερής. Είναι ένα κυκλικής διαδρομής μονοπάτι μήκους 5χλμ. πολύ καθαρό και βατό. Έχει περί τα 30 αριθμημένα σημεία με ονομασίες φυτών και δέντρων της περιοχής. Η πανοραμική θέα του δάσους της περιφέρειας Πάφου από εκεί… breathtaking! Υψόμετρο 1250μ. Μπρρρ...
17 Ιουλίου: Πρωινό ξύπνημα μέσα στο δάσος και τις φωνές των διασκεδαστικών εποχιακών! Το δασοφυλάκειο του σταυρού της Ψώκας απασχολεί παραπάνω από 10 άτομα καθημερινά. Δε μπόρεσα να τους μετρήσω όλους λόγω λούφας. Όλοι τους εποχιακοί. Ίδια κατάσταση με εδώ. Τους είχαν βάλει λοιπόν να κάνουν δουλειές… Μιας και φωτιά δεν είχε να σβήσουν, δοκίμαζαν τις κάνουλες, μάζευαν κορόμηλα, ξαναέβαφαν τα φρεσκοβαμμένα παγκάκια και σκούπιζαν μανιωδώς το χώμα από τα φύλλα και τις πέτρες (ε;). Μας ζήτησαν και συγνώμη για τη φασαρία! Μετά από ένα μικρό περίπατο και γνωριμία με το mini τοπικό jurassic park απο σαύρες, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Λευκωσία. Για να μη βγούμε όμως στο βαρετό αυτοκινητόδρομο πήραμε τη διαδρομή προς τη Κοιλάδα των Κέδρων, περίπου 12χλμ. Από εκεί μπορείς να περπατήσεις μέχρι την κορυφή του Τρίπυλου ~2.5χλμ, από όπου θα είχαμε πανοραμική θέα της βορειοδυτικής Κυπριακής ακτογραμμής καθώς και της Κοιλάδας των Κέδρων με πάνω από 130.000 δέντρα αλλα η ώρα δε μας το επέτρεψε. Περνώντας και από τη Παναγία του Κύκκου αργότερα βγήκαμε ξανά στο highway και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
7.7.09
Κλεφτρόνι και τζέντελμαν
Σήμερα είχα δυσάρεστα νέα από ένα φίλο. Του κλέψανε το ποδήλατο. Ήταν κλειδωμένο με απλό συρματόσκοινο. Τα έλεγα και τα λέω ξανά και ξανά, αλλα πάνε στο βρόντο. Με κοροϊδεύουν γιατί για να κλειδώσω το δικό μου κουβαλάω πέταλο μηχανής. Πάντα θα έχω όμως και ένα ποδήλατο για το κλειδώνω. Το ίδιο ξεροκέφαλη ήταν και η κοπέλα μου. Αλυσίδα με λουκέτο και τις το πήρανε τη 3η μέρα. Για να ξεχαστώ είδα και πάλι το βιντεάκι του Lucas Brunelle. Αξίζει μια επίσκεψη και η σελίδα του. Είναι γνωστός ποδηλατοκινηματογραφιστής στους NYC alleycats.
5.7.09
Κι’άλλα γενέθλια!
Δεύτερο συνεχόμενο party. Αν το πηγαίνουμε έτσι κάθε Σάββατο δε μας βλέπω να αντέξουμε και πολύ. Αλλά κανα δυο σεζόν μείνανε μέχρι τα …άντα! Αυτή τη φορά το party είχε και V.J. Έπεσε πολύ βίντεο από M. Jackson, όπως έπεσε και το ένα από τα ηχεία μου καταγής. Έτσι αναγκάστηκα να πνίξω τον καημό μου στις κρέπες που είχα φτιάξει ιδικά για το party με σοκολάτα, μπανάνα, μπισκότο και γαρνιτούρα από τριμμένο καρύδι και σιρόπι σοκολάτας. Μιαμ!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)